Het is altijd weer een prachtig gezicht als het voorjaar aanbreekt en de bloemen letterlijk uit hun koppen springen. Roze, witte, gele en blauwe kleurpracht schieten naar buiten, en de wereld lijkt even een stukje meer op een paradijs. Nu de zon ook nog mee komt helpen om de omgeving op te fleuren, ziet zelfs de simpele witte brug en de eigenlijk best sterk vervuilde gracht er mooi en rustgevend uit!
Het is ieder jaar weer een bijzonder gezicht als de grote Magnolia bomen in de Magnoliastraat weer in bloei staan. Bij avond als de maan schijnt lijkt het alsof er grote witte wolken van bloemen in de lucht hangen. Als het dan ook nog windstil is komen de Magnoliabloemen zo mooi verstild over op de foto met hun witte sterrenlicht tegen de donkere nacht.
Afgelopen weekend vond voor de eerste keer het straatvermaak festival plaats in de Tielse binnenstad, een erg leuk initiatief van Inge Sanders om het winkelende publiek te vermaken en meer beleving in de stad te brengen. Wat mij betreft zeker geslaagd, en als fotograaf was het vooral leuk om deze foto hieronder te maken. De gelaatsuitdrukking, het uitstralen van kracht en jong zijn, in combinatie met de accordeon werkten in zwart-wit nog versterkend. Even leek het tijdloos in een vooruit zijn.
Erg leuk om café de Merckt nu eens van bovenaf te zien. De terrasjes beginnen al vol te lopen, de zon straalt alsof de eerste zomerdag aangebroken is, en de Waterpoort ziet er vanaf het dak bij Van Dee ook mooi uit. Daar op het dak van de Merckt liep ik als jochie ook wel eens, het leek toen veel hoger.
Terwijl in de verte het gerommel van de zojuist overgetrokken donderbui nog nagalmt, wiegen de narcissen voort in de onvoorspelbare lentezon. De grillige vroege lentedagen van nat en snel opgedroogd pak.
