Een doorkijkje in het Zoelense bos op een kille winterdag. De grond is glad, en het water raakt langzaam bevroren; de mistige nevel aan het einde van de middag hult de toegang van het kasteel in een magisch licht.
Het strand langs de Waal kreeg allerlei interessante kleurtinten door de harde wind die over het zand blies. Schuin blies de wind het zand tot hoopjes, takjes bleven staan en wierpen lichte schaduwen en het was net alsof ik een soort drone werd. Kijkend over een heuvelachtig landschap langs de rivier.
Het stukje Linge, net voor Zoelen is altijd een mooie stukje water om over uit te kijken richting de molen. Aan het einde van de middag brak de zon nog even door, en de eenden hadden klaarblijkelijk van mij wat brood verwacht.
De takjes aan de bomen langs de Waal deinen mee op het ritme van de lage golfjes die de schepen verspreiden over het wateroppervlak. Het duurt niet lang meer of de zon is helemaal verdwenen; avond langs de Waal..het is altijd fijn om het pontje richting Tiel te stappen en de stap in de schemering te zien.
Dromerig balanceerden de takjes in de wind. De Waal kruipt langzaam omhoog, verder het land op. Van bovenaf is het de mist en de schemering die bezit neemt van het land. De wijze takjes wortelen zich diep in de grond, verankerd dansen zij mee met de wind.
Eén van de meest bekende bruggen in Amsterdam is ongetwijfeld de prachtig verlichte Magere Brug over de Amstel. Jaarlijks het decor voor het concert aan de Amstel. Al aan het einde van de 17e eeuw lag hier een brug over de Amstel. In de loop der jaren werd de brug vervangen en gerestaureerd. Sinds 1994 wordt de brug niet meer met de hand geopend en gesloten door brugwachters.
De naam “Magere Brug” is afkomstig van de magere jaren na het rampjaar 1672. De economische terugslag maakte een brug overbodig. Toen men aan het einde van de 17e eeuw toch besloot om een brug te bouwen, werd het oorspronkelijke ontwerp zo uitgedund (en de brug werd letterlijk smaller) dat men de brug “Magere brug” besloot te noemen.
Op het Rembrandtplein in Amsterdam is de door Rembrandt geschilderde Nachtwacht in 3D te bewonderen. De bronzen beelden zijn gemaakt door kunstenaars uit Moskou (Mikhail Dronov en Alexander Taratynov) in 2005. In 2009 verdwenen de beelden van het Rembrandtplein, om in 2012 weer terug te keren. De beeldengroep is een ware toeristische trekpleister en men wil massaal met de beelden op de foto.
De kunstenaars hebben er vijf jaar over de gedaan om de beelden te maken, en ze waren precies op tijd in Nederland om het 400ste geboortejaar van Rembrandt te herdenken.
Hoewel vanaf een afstand korenmolen De Put aan het Galgewater te Leiden erg oud aandoet, is de molen zeer recentelijk gebouwd (1987).
Het is een replica van de originele korenmolen die hier omstreeks 1619 stond. Deze molen brandde in 1640 af, werd herbouwd en later vervangen door een hogere stellingmolen. Nadat deze nieuwe stellingmolen werd gesloopt heeft er ruim 150 jaar geen molen op de plek gestaan. Totdat de Rijnlandse molenstichting het idee lanceerde om op de in 1982 door archeologen aangetroffen paalfunderingen de standerdmolen te herbouwen.
De naam voor de molen komt van Jan Jansz Put, de opdrachtgever voor de bouw van de originele molen in 1619.
De ophaalbrug die zich op enkele foto’s bevind is de Rembrandtbrug. Deze ophaalbrug is een replica van de brug die in 1817 werd gesloopt. De huidige brug werd gebouwd in 1983. De naam voor de brug in ontleend aan Rembrandt die in het verlengde van de brug (de Weddesteeg) opgroeide.
Een deel van de bomenbuurt gaat op de schop. 74 duplexwoningen en eengezinswoningen aan de Esdoornstraat worden gesloopt om plaats te maken voor nieuwbouw. Er komen 56 nieuwe sociale huurwoningen voor in de plaats (18 eengezinsrijwoningen, 16 senioren grondgebonden woningen en 22 appartementen). De huidige woningen zijn in zeer slechte bouwkundige staat en sluiten niet meer aan op de huidige woonwensenmarkt.
Het brede erf waar de huidige woningen omheen gesitueerd zijn zal plaats maken voor een reguliere dertig km zone met stoep aan weerszijden. Inmiddels is een hekwerk rondom de woningen geplaatst en er is camerabewaking aanwezig. De tuinen zijn geëgaliseerd in afwachting van de sloop.
De duidelijk aanwezige verlichting zorgde voor wolkjes wit licht in de verder nevelige schemer. De Waterpoort lijkt ver weg te zijn, mensen passeren en de smoezelige zwart-wit tinten brengen je terug in de tijd.
Precies achter de Hooglandse Kerk ligt de Hooglandse Kerkgracht. De gedempte gracht heeft plaats gemaakt voor een prachtig romantisch bomenlaantje met straatlantaarns die een oranje gloed afgeven. Aan weerszijden van de straat staan verschillende rijksmonumenten zoals het Heilige Geest- of Arme Wees- en Kinderhuis.
