Een bijzondere lucht nam de ruimte in boven park de Elzenpasch in Tiel gisteren. De bomen werden omringt door de gelige gloed van een winterlucht, het gaf het park een rokerige bijna schilderachtige sfeer.
Terwijl de zon nog haar best doet om de wolken wat bij te kleuren, nemen de dreigende regenwolken het landschap langs de Waal al snel over. De met mos begroeide basaltblokken scheppen een sfeer van naderend onheil.
Na de laatste grijze regenachtige dagen was het een verademing om de zon even te zien. De lucht kleurde mooi en het blauwe uur was prachtig. Vanaf de aanlegsteiger voor de auto’s kijk je mooi uit over het Amsterdam-Rijnkanaal en op de achtergrond valt nu de schoorsteen van Maasglas is verdwenen alleen die van GMB BioEnergie BV nog op als herkenningspunt.
Al wandelend door het al donkere bos viel mij deze boomstronk op, het is altijd net een kabouter hol, nu in schemer kreeg ik het idee om er met een zaklamp in te schijnen…de avond is gevallen, tijd om een lampje aan te doen voor de kabouters. 🙂
Het is altijd grappig om te zien hoe de koeien in je gezicht afstandelijk en bang reageren terwijl als je je dan omdraait met je rug naar hen toe, ze hun nieuwsgierigheid niet meer kunnen bedwingen en ze stappen zo dicht mogelijk naar je toe. Als mens ben je een beetje een bijzonderheid tussen hen in, en nu op deze dag in oktober toen ik de foto’s maakte, brak net de warme najaarszon door de wolken, en gaf de glanzende gespierde koeienvachten een hele mooie lichtval.
Grijs en kil en het wordt ook nog eens vroeg donker deze novemberdagen. Hier langs de Groene Krib in Tiel hangt een rokerige luchtvochtigheid boven het water in de haven. De avondlichten zijn al aan, en in sepia tinten lijkt de tijd even verdwenen te zijn.
Prachtig zoals het zachte namiddaglicht over het landschap valt, de Waal wordt langzaam ingenomen door het poëtische strijklicht, en de maan laat zich ook al even zien!
Een serie foto’s gemaakt in de Burgmeester Meslaan te Tiel. Prachtig zoals de bomen in de zon schitteren; een waar kleurenspektakel. De herfst is als een laatste opleving voor de winter, dat maakt voor nu nog niet uit. Het is zo’n enorm rijk kleurenpalet waar je je het liefst maanden aan zou willen vergapen.
Een prachtig gezicht als het warme najaarslicht op de toch al steeds warmer kleurende bladeren valt. Vele bladeren zijn al gevallen, en er hangen er steeds minder aan de bomen in het park. Langzaam blijven de laatste bladeren over alvorens we dieper wegzakken richting de winter.
Regen en een asgrauwe lucht deze zondagmiddag; de schemering valt al vroeg en het is al laat in de middag als de grijze wereld even plaats maakt voor wat zon. De buien verdwijnen, en het licht weerkaatst op de vochtige kersenboom bladeren; bladeren met een enorme verscheidenheid aan roodbruin tinten. De vogels fladderen rondom de torenspits; enkele minuten voor de schemer, avond wordt.
Het voelde wel een beetje vreemd om in de stad mijn statief uit te klappen om deze foto te maken. Ik heb in de loop der jaren al zoveel foto’s van de stad gemaakt dat ik de stad nauwelijks nog zie! En toch was het wel leuk om weer eens te “kijken” naar mijn omgeving. De fontein in de stadsgracht met op de achtergrond de fontein in het Kalverbos, die ook mooi verlicht wordt.
Street LifeÂ
Toen ik een tijdje geleden in een schap vol speelgoed beesten, dit nijlpaardje zag met zijn grote open bek dacht ik meteen daar moet wat mee te doen zijn. Het heeft ongeveer twee maanden geduurd voor ik deze foto maakte. Het idee van de verschoppeling, het gedrocht wat niet in de maatschappij past en tegelijkertijd het kinderlijke spraken mij aan. Street life voor de outcast.